“Actividades físicas e deportivas para as adolescentes: Necesidade, barreiras e recomendacións”

Este informe de María Martín, pertencente ao Grupo de Investigación Psicosocial no Deporte da Universidade Politécnica de Madrid, realizado en colaboración co Consejo COLEF y Fundación MAPFRE, amosa a realidade da población adolescente de secundaria en España.

O estudio identifica relevantes desigualdades, como a menor práctica físico-deportiva das rapazas ou as barreiras ás que se enfrentan, así como as súas diferentes necesidades e motivacións.

Concreta 9 accións estratéxicas, xunto a recomendacións para axentes clave, incluíndo un decálogo para familias, co fin de contribuir á mellora do sistema deportivo e a planificación de políticas nas que participen todas as partes interesadas.

As 9 accións estratéxicas consisten en:

1. Campañas de fomento da práctica físicodeportiva para as adolescentes.
2. Mellorar o compromiso das organizacións coa igualdade e a saúde das adolescentes.
3. Políticas deportivas máis ampliias: unir forzas para impulsar un modelo de práctica saúde que conviva co deporte de competición.
4. Espazos lúdicos, recreativos e de movilidade activa máis amigables para as adolescentes.
5. Cambiar o paradigma dos espazos físico-deportivos.
6. Dirección profesional que promova que disfruten e se divirtan, mellorando o seu benestar con amigas, sen primar competición, porque non é tan importante “o que se fai” (tipo de AFD) senón “como se fai”.
7. Garantir servizos de actividade física e deporte seguros, igualitarios e inclusivos.
8. O centro escolar como axente clave para promover estilos de vida físicamente activos e saúdables nas adolescentes. 
9. Impulsar a prescrición de actividade e exercizo físico na revisión sanitaria dos 12 anos.

O obxectivo de mellorar as oportunidades de práctica de actividades físicas e deportivas das mozas na etapa de Educación Secundaria Obligatoria, dentro e fora dos centros escolares, é unha obriga de todas as partes interesadas.

O arquivo pódese descargar nesta ligazón AFD, o estudo en deporte e o decálogo en dez.

O sentido de consentir

Este é o título do libro de Clara Serra que está dando moito que pensar. Pasamos de poñer o foco no “Non é non”, que non é doado dicir en moitas ocasións, ao “Si é si” que aínda é máis complexo. O debate está enriba da mesa. Lola Varela reflexiona sobre este tema no xornal NÓS Diario.

Podedes descargar aquí este artigo O consentimento: un debate incómodo

nos1903p-6Descarga

A situación actual das mulleres en Marrocos

O noso país veciño Marrocos avanza na mellora dos dereitos das mulleres pero, como pon de manifesto neste vídeo (de pouco máis de 2 m) a asociación Forum de Femmes au Rif (AFFA Rif), aínda queda moito por facer. Este é un vídeo realizado coa axuda da Agencia Andaluza de Cooperación Internacional para el Desarrollo (AACID), dentro dun programa para elaborar políticas públicas contra a desigualdade de mulleres e homes no norte de Marrocos. Trátase de facilitar o acceso das mulleres ao ensino, diminuir a desigualdade laboral e a fenda de xénero nos salarios, así como previr a violencia de xénero e aumentar a presenza feminina nos postos de responsabilidade pública e de representación da cidadanía.

Feministas radicais

O feminismo radical proponse buscar a raíz da dominación. Polo tanto oponse radicalmente ao patriarcado como causa da organización política e social existente.

Non propón unha reforma do patriarcado senón a eliminación ou a súa supresión total.

Diferénzase do feminismo liberal porque este só pide a integración das mulleres no mundo do traballo asalariado e da cultura e de todos os ámbitos da vida pública tal cal os coñecemos, coas súas mesmas regras.

Para as feministas radicais, polo contrario, mellorar a condición das mulleres implica moito máis que a incorporación feminina ao espazo público.

Desde FeminismoINC, co convencemento  da pertinencia e necesidade de radicalizar (ir á raíz), esta loita, durante todo o 2023,  consistiu na publicación da vida e da obra de 12 feministas emblemáticas desta corrente, cuxo legado e propostas seguen vixentes nos nosos días. Elas son: 

1. Andrea Dworkin (EEUU) 
2. Gerda Lerner (Austria) 
3. Kate Millet (EEUU) 
4. Marcela Lagarde (México) 
5. Amelia Valcárcel (España) 
6. Gioconda Espina (Venezuela) 
7. Chimamanda Ngozi Adichie (Nigeria) 
8. Shulamith Firestone (Canadá) 
9. Celia Amorós (España) 
10. Sheila Jeffreys (Reino Unido) 
11. Rita Segato (Argentina) 
12. Germaine Greer (Australia)

Para descargar a publicación premer en Feminismo Radical e para máis información clicar nesta ligazón, Feministas radicais, ao blog “Mulleres na historia e Historias de Mulleres“.

Violencia de xénero en primeira persoa

O día 14 de marzo tivo lugar no IES A Pontepedriña de Santiago de Compostela un encontro entre Noelia Míguez, autora de Ocho señales.Cuestión de vida o muerte e Lola Varela, de Feminismo de proximidade. Tratábase de abordar o tema da violencia de xénero entre a xente moza. Noelia Míguez comentou o seu relato autobiográfico como vítima sobrevivinte da violencia contra as mulleres e Lola Varela reflexionou sobre as causas e alternativas a esa violencia: unha verdadeira coeducación e unha boa educación sexual desde as familias e a escola; ademais, da necesidade de políticas públicas que fomenten a igualdade de mulleres e homes en todos os campos da vida.

Noelia Míguez é de Boqueixón, sanitaria de vocación e cun gran sentido do humor. Comeza aos 18 anos unha relación sentimental co “amor da súa vida”, o mesmo que case remata con ela. O amor non doe, pero hai amores que matan. Sobrevive despois de moita violencia e escribe a súa primeira novela, que se publica no ano 2022 e que xa vai pola 2ª edición. Noelia ten agora unha segunda vida, unha segunda oportunidade grazas á súa nai e ao seu pai, ás amizades e á súa actual parella. O seu obxectivo é chegar á xente moza para contar a súa experiencia e así poder axudar a moitas rapazas en perigo a causa dese “amor romántico” que tanto dano fai.

Unha novela baseada en feitos reais, de lectura moi fácil e amena. Recomendable totalmente.

8 de Marzo: loitando contra a dobre xornada laboral das mulleres

A dobre xornada laboral provoca unha disminución de oportunidades para as mulleres. É unha situación de desigualdade.

É urxente procurar a corresponsabilidade nos fogares, un reparto adecuado nos traballos de coidados e implementar políticas públicas que aseguren recursos para reducir, redistribuír e recoñecer a prestación deses coidados.

Cómpre sensibilizar á sociedade e facer que o alumnado reflexione sobre a temática. Podemos partir de imaxes, datos, textos,…

23F. Rosalía sempre

De novo estamos a celebrar á nosa gran poeta moderna no día do seu nacemenento un 23 de febreiro de 1837. Aí vai a contribución de Lola Varela a este Día de Rosalía no xornal o Diario de Pontevedra, no que fala dunha particular biografía escrita por Luisa Carnés, unha de “Las sin sombrero”, no 1945 desde o seu exilio mexicano. Dúas voces rebeldes.

Podedes descargar aquí este artigo Rosalía e Luisa Carnés

rosalia.-diario-pontevedraDescarga

Violencia obstétrica

O pasado 7 de febreiro Lola Varela publicou no xornal NÓS Diario unha nova colaboración na que manifestaba a súa solidariedade e apoio a todas as mulleres e persoal sanitario que loitan por humanizar o parto e rematar coa violencia obstétrica que aínda están a sufrir moitas mulleres antes e despois do nacemento das súas crianzas. Falamos de “calquera conduta, por acción ou omisión, que, realizada polo persoal sanitario, afecte ao corpo e aos procesos reprodutivos das mulleres, con consecuencias físicas e psicolóxicas” (Medina, G. 2009)

Entre as posibles melloras necesarias considera que debe aumentar o protagonismo das Matronas e formar en perspectiva de xénero ao persoal da saúde.

Podedes descargar aquí este artigo Maternidade roubada?

maternidade.-nosDescarga

23 de febreiro: día de Rosalía

O día de Rosalía celébrase o 23 de febreiro, a data na que naceu en Santiago de Compostela no ano 1837.

Poetisa, escritora, referente literaria, figura fundamental do rexurdimento. Estudos recentes visibilizan tamén á Rosalía reinvindicativa que critica certas tradicións e costumes ademais do machismo. Algunhas desas reinvindicacións aparecidas en artigos de diversos medios foron obxecto de respostas airadas e inapropiadas ás que mesmo chegou a responder cun “atéñome ao que a miña decencia me dita, que é o mellor xuíz que pode falar”.

A preocupación e compromiso social amósase ao longo da súa escrita. Na súa obra literaria vense numerosas críticas ao clasismo e alusións á defensa da liberdade, independencia e igualdade das mulleres, Rosalía de Castro foi ademais unha pioneira do feminismo na literatura.

O seu discurso feminista e crítico comezou de xeito temperá e xa aos 21 anos se pode ver ese discurso e pensamento nunha das súa obras, Lieders, cando di que soamente cantos de independencia e libertade balbuciron os meus beizos, inda que ao redor sentise, dende o berce xa, o barullo das cadeas que debían apreixarme para sempre, porque o patrimonio da muller son as cadeas da escravitude.

E neste mesmo blog tedes o artigo da nosa compañeira Lola Varela sobre o mesmo tema https://educandoenigualdade.wordpress.com/2022/04/01/a-recuperacion-feminista-de-rosalia/

Mulleres valiosas que nos precederon

Diso vai a publicación Corenta mulleres tecendo xuntas que ven de editar o Consello da Cultura Galega (CCG), coordinada por Carme Adán e Montse Fajardo. E nese esforzo por visibilizar, achégannos a semblanza de mulleres pouco ou mal coñecidas que debemos incorporar ao noso imaxinario feminista. Desde a soldadeira medieval María Balteira, pasando pola poeta analfabeta Nicolasa Añón, a experta en música tradicional Maruxa das Cortellas, a activista comunista emigrada en Cuba Jesusa Prado, Pepa Noia unha das Nais da Praza de Maio arxentinas, as irmás Aurora e Manuela Liste ou a libertaria Rosa Bassave,entre outras que non debemos esquecer.

Podes descargar aquí este artigo Mulleres valiosas que nos precederon

mulleres-valiosasDescarga